Χριστός και Ελλάς ένωσαν και έσωσαν την Δύση

Χριστός και Ελλάς ένωσαν τη Δύση
Όσοι υπονομεύουν τα ελληνοχριστιανικά θεμέλια του ευρωπαϊκού πολιτισμού είναι οι επικίνδυνοι, οι ακραίοι, οι αξιοκατάκριτοι. Όχι όσοι τα υπερασπίζονται

Ανήκουμε στη Δύση». Ρήση άστοχη, απερίσκεπτη, χωρίς βάθος. Φανερώνει προπέτεια και άγχος αναζήτησης προστατών και πατρόνων. Αυτή η φράση αδίκησε και την Ελλάδα και τη Δύση. Η Ελλάδα, ομολογουμένως, έχει μικρή σχέση με την Ανατολή. Σχετίζεται κυρίως με τις παθογένειες που άφησε πίσω της η φρικτή εμπειρία του εγκλεισμού στον οθωμανικό τάφο: μπαξίσι, χαράτσι, ραχάτι, ρουσφέτι. Τέσσερις λέξεις, όλα τα προβλήματα χώρας και λαού συμπυκνωμένα. Τέσσερις λέξεις, τέσσερις αιώνες καθυστέρησης, ανελευθερίας, υποταγής στην ισχυρή βαρβαρότητα και τη βαρβαρική ισχύ.

Οι Έλληνες ταιριάζουν πολύ περισσότερο με τους Ευρωπαίους και τους Αμερικανούς παρά με τους Άραβες, τους Τούρκους, τους Κινέζους, τους Αφρικανούς. Αυτό καθίσταται πρόδηλο, σε όλο το μεγαλείο του, την άγια περίοδο των Χριστουγέννων και την Πρωτοχρονιά.

Αν πάρεις τούτες τις μέρες έναν Έλληνα, από τον φτωχότερο μέχρι τον πλουσιότερο, και τον βάλεις στην καρδιά της πρωτεύουσας οποιασδήποτε ευρωπαϊκής χώρας, θα νιώσει σαν στο σπίτι του. Αυτά είναι οι μνήμες, η χαρά, τα βιώματα και η ελπίδα μας: τα φώτα, οι στολισμοί, οι Άγιοι Βασίληδες, οι φάτνες, τα γελαστά πρόσωπα, τα κάλαντα, τα τραγούδια, τα δραματοποιημένα παραμύθια (από τον «Καρυοθραύστη» του Χόφμαν μέχρι το «Κοριτσάκι με τα σπίρτα» του Άντερσεν), τα γλυκά και το άστρο που δεσπόζει στην κορυφή του δέντρου, η μορφή του νεογέννητου Χριστού, τα ζώα που ζεσταίνουν το βρέφος με τα χνώτα τους, οι ανταλλαγές δώρων, η προσδοκία του θαυμαστού.

Έτσι θα νιώσει ο Έλληνας στο Γκέτεμποργκ, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο, στο Στρασβούργο, στη Ρώμη, στην Πράγα, στη Σόφια, στο Όσλο. Έτσι θα νιώσει παντού στη Δύση - εκτός αν η πόλη στην οποία βρεθεί έχει καταργήσει τα χριστιανικά και τα αρχαία παγανιστικά έθιμα λόγω των αξιώσεων των επελαυνόντων ισλαμιστών και των υλακών ορισμένων μανιακών της «ορθοπολιτικής» ή μισθωτών του Σόρος.

Εμείς είμαστε η εμπροσθοφυλακή της Δύσης κι εκεί χτυπά η καρδιά μας. Ο Διόνυσος, ο Χριστός, τα τσακισμένα καράβια των Μήδων στη Σαλαμίνα και οι ίδιες οι χιλιετίες αυτό μαρτυρούν.

Παναγιώτης Λιάκος
"Δημοκρατία"

Edit